نقش ادراك حمايت اجتماعي در پيش¬بيني گرايش به سوء مصرف مواد در دانشجويان

پژوهش حاضر به منظور بررسي نقش ادراك حمايت اجتماعي در پيش¬بيني گرايش به سوء مصرف مواد در دانشجويان، انجام شد. روش پژوهش مورد استفاده توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه دانشجويان دانشگاه محقق اردبيلي با ميانگين سني 20 تا 40 سال بود كه در سال تحصيلي 96-1395 مشغول به تحصيل بودند كه از اين جامعه با استفاده از فرمول كوكران نمونه¬اي به حجم 350 نفر به صورت نمونه¬گيري تصادفي و در دسترس انتخاب شدند و به دو مقياس چند بعدي حمايت اجتماعي ادراك شده و مقياس آمادگي براي اعتياد (APS) پاسخ دادند. جهت تجزيه وتحليل داده¬ها، به منظور بررسي فرضيه و سوال تحقيق، علاوه بر استفاده از شاخص¬هاي آمار توصيفي (مثل ميانگين و انحراف معيار)، از آزمون¬هاي آماري همبستگي پيرسون و تحليل رگرسون چندگانه استفاده شد. تحليل داده¬هاي پژوهش با استفاده از نرم افزار spss-23 انجام گرفت. تحليل داده¬ها نشان داد كه متغير ادراك حمايت اجتماعي با گرايش به سوء مصرف مواد رابطه معنادار منفي داشتند. با توجه به تأثير متغير فوق در پيش¬بيني كنندگي گرايش به سوء مصرف مواد در دانشجويان، مي-توان از نتايج پژوهش حاضر در برنامه¬هاي پيشگيري و درمان اعتياد به عنوان متغير تأثيرگذار استفاده كرد.