نقش نظارت والديني و پيوند با مدرسه در بروز قلدري در نوجوانان

قلدري يك نوع خشونت سطح پائين بـه شـمار مـي آيـد كـه اخيـراً مـورد توجـه پژوهشـگران و روانشناسان حيطه ي تربيتي قرار گرفته است و به دو صورت نمـود مـي يابـد: قلـدري سـايبري و سنتي. پـژوهش حاضـر بـا هـدف تعيـين نقش نظارت والديني و پيوند با مدرسه در بروز قلدري در نوجوانان پسر دوره اول متوسطه شهر تهران انجام شد. جامعه آماري پژوهش شامل تمامي دانش آموزان پسر دوره اول متوسطه منطقه 9 و 10 شهر تهران در سال تحصيلي 96-1395 بودند كه به شيوه نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي، 397 نفر از آنان به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوري داده ها شامل پرسشنامه شيوع قلـدري (رگبي و سلي، 1993)؛ پرسشنامه پيوند با مدرسه (اسپرينگر و همكاران، 2009) و پرسشنامه نظارت والديني (سينگر و همكاران، 2004) بود. داده¬ها با استفاده از روش همبستگي و تحليل رگرسيون گام‌به‌گام مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج آزمون همبستگي نشان نظارت والديني و پيوند با مدرسه ارتباط منفي و معنادار با قلدري در نوجوانان دارند. همچنين تحليل رگرسيون نشان داد كه هر دو مقياس نظارت والديني و پيوند با مدرسه،‌ توانايي پيش بيني ميزان بروز قلدري در نوجوانان را دارد. از اين رو حفظ نظارت والديني و اولياي مدرسه جهت كاهش قلدري توصيه مي گردد.