نقش خانواده در پيشگيري از آسيبهاي اجتماعي

خانواده يك گروه خويشاوندي و نخستين نظام نهادي عمومي و جهاني است كه براي رفع نيازمنديهاي حياتي و عاطفي انسان و بقاي جامعه ضرورت دارد و مسئوليت اصلي را در اجتماعي كردن فرزندان و برآوردن برخي نيازهاي بنيادي ديگر بر عهده دارد. از طريق خانواده مي¬توان نوعي پيشگيري اجتماعي ايجاد كرد كه از طريق مداخله در فرآيند رشد كودكان و بهبود بخشيدن شرايط زندگي آنان و سالم ساختن محيط خانواده سعي در حفظ و كاهش عوامل جرم¬زا و در نتيجه پيشگيري از بزهكاري كرد. در اين مقاله سعي كرده¬ايم نقش و اهميت خانواده در پيشگيري از آسيبهاي اجتماعي را مشخص و برجسته كنيم و مفاهيم مرتبط با خانواده در پيشگيري از اين آسيب¬ها را عنوان كنيم. تعريف آسيب اجتماعي، اهميت خانواده در شكل¬گيري شخصيت كودكان و نوجوانان، نقش خانواده در پيش¬گيري از آسيبها و مباني نظري مرتبط با موضوع نيز از قسمتهاي مختلف در اين تحقيق مي¬باشند.نتيجه بررسي منابع مختلف نيز نشان داد كه مهم ترين عامل در پيشگيري از وقوع آسيبهاي اجتماعي كاركرد خانواده مي¬باشد. تحقيق از نوع كتابخانه¬اي بوده و در تهيه آن از منابع معتبر و به¬روز استفاده شده است.