اثربخشي خانواده¬درماني كوتاه¬مدت ستير بر تنظيم شناختي هيجان زوجين ناسازگار

هدف اين پژوهش، بررسي اثربخشي خانواده¬درماني كوتاه¬مدت ستير بر تنظيم شناختي هيجان زوجين ناسازگار شهر اردبيل بود. اين پژوهش نيمه تجربي از نوع پيش¬آزمون-پس¬آزمون با گروه كنترل است. نمونه¬ي پژوهش شامل 16 زوج بود كه از ميان زوجي كه به بهزيستي استان اردبيل و فراخوان محقق پاسخ مثبت داده بودند، به صورت در دسترس انتخاب شدند. اين 16 زوج به صورت تصادفي به دو گروه مساوي گروه آزمايش و كنترل، گمارده شدند. مداخله به شيوه گروهي، طي 8 جلسه بر روي گروه آزمايش اجرا شد. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش شامل فرم كوتاه پرسشنامه تنظيم شناختي هيجان حسني بود كه زوجها در مرحله پيش¬آزمون و پس¬آزمون به سئوالات آنها پاسخ دادند. براي تجزيه و تحليل داده¬ها از كواريانس تك متغيري استفاده شد. نتايج نشان داد كه، بين گروه آزمايش و كنترل از لحاظ تنظيم شناختي هيجان تفاوت معني¬داري وجود دارد (001/0 p). بنابراين خانواده¬درماني كوتاه مدت ستير باعث افزايش تنظيم شناختي هيجان مثبت و كاهش تنظيم شناختي هيجان منفي زوج¬هاي گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل شده است.