نقدي بر كتاب چهارچوب مرجع آموزش زبان فارسي به غيرفارسي‌زبانان

پژوهش هاي بنيادين و نظري در عالم آموزش زبان مي توانند موجب كارآمدترشدن توليدات كاربردي شوند، با اين وجود، كمبود اين گونه تحقيقات در حوزة آموزش زبان فارسي به غيرفارسي‌زبانان به‌شدت احساس مي شود. كتاب چهارچوب مرجع آموزش زبان فارسي را مي توان در زمرة پژوهش هاي بنيادين به شمار آورد. جاي خالي چنين تحقيقي كه به‌نوعي تلاش براي مشخص‌كردن سطوح زباني است، مدت‌هاست در زبان فارسي احساس مي شود. با اين وجود، بررسي دقيق اين اثر نشان مي دهد كه نويسندگان نتوانسته اند در بومي سازي چهارچوب مرجع اروپا كه هدف اصلي تحقيقشان بوده است، موفق باشند. در وهلة نخست كتاب داراي اشكالات نحوي و نگارشي جدي اي است كه اين امر انتقال مطلب به مخاطب را با مشكل روبه‌رو مي كند. همچنين، نويسندگان تصوير ناقصي از چهارچوب مرجع اروپا ارائه مي دهند و بخش هاي مهمي از آن نظام انديشگاني بر مخاطب پوشيده مي ماند. از طرفي ديگر، نويسندگان در پژوهش خود درك ناكافي اي از توانايي زبان ارتباطي داشته اند كه بنياد نظري چهارچوب مرجع فارسي را با چالش اساسي روبه‌رو مي كند. ايراد ديگر اين پژوهش نامشخص‌بودن ارتباط آن با تحقيقات مشابهِ پيشين خود است. به طور كلي، مجموعة اين نقص ها باعث مي شود اين اثر نتواند پاسخ مناسبي به نياز سطح بندي زباني براي زبان فارسي فراهم كند.