ويژگي هاي رفتاري شمس تبريزي در آيينه مقالات شمس

شمس تبريزي ازعارفان سده هفتم هجري بود؛كه طي سفري كه به ملطيه داشت و ملاقاتي كه با مولانا كرد انقلابي عظيم دراين شاعر بزرگ به وجود آورد تا جايي كه مي توان گفت اگراونبود مولانا ،مولانا نمي شد.اززندگي شمس تبريزي واحوال شخصي اوتا آنگاه كه مقالات شمس كشف شد خبرمهمي دردست نبود.مقالات شمس تبريزي، سند معتبري است كه از طريق آن، بسياري از ويژگيهاي اخلاقي، علمي و ديگر ابعاد وجودي شمس برما آشكار شد.در اين مقاله بعد از تعريفي كه ازچند صفت اخلاقي چون تواضع، هوي وهوس،غرور،صبر،خلق نيك،حسد ودعا نظر،ورفتار شمس را نيزدراين خصوصيت را با توجه به اقوال موجود در مقالات با ذكر جمله اي به عنوان سند ،بررسي شده است.در اين مقاله سعي بر آن شده،تا با اشاره اي جزيي و با نيم نگاهي به مقالات شمس تبريزي اخلاق و خصوصيت هايي از اين شخصيت بزرگ ذكرشود،هر چند كه خود ايشان فرموده اند«من عادت نبشتن نداشته ام هرگز.سخن را چون نمي نويسم،درمن مي ماندوهرلحظه مرا روي دگرمي دهد.سخن بهانه است.حق نقاب برانداخته و جمال نموده.(شمس تبريزي ،169:1373)همچنانكه سعدي فرموده اند تا مرد سخن نگفته باشد عيب و هنرش نهفته باشد از اين رو كم حرفي شمس تبريزي مانع شناخت دقيق جزييات اخلاقي وي مي شود ولي از همين منبع بسيار كم نيز مي توان به نمودهايي از ويژگي ها در وي پي برد.