تاثير آبياري متناوب در نصف ريشه بر قابليت هضم ماده خشك علوفه ارزن دم روباهي

استفاده بهينه از آب از راهكارهاي كليدي جهت رسيدن به پايداري توليد در مناطق با محدوديت آب است. در تحقيق حاضر اثر آبياري متناوب در نصف ريشه بر قابليت هضم ماده خشك علوفه ارزن دم روباهي بررسي شد. اين آزمايش در سال 1388 بصورت آزمايش گلداني در گلخانه آموزشي- پژوهشي دانشكده علوم و مهندسي كشاورزي دانشگاه تهران واقع در كرج اجرا شد. پژوهش بصورت آزمايش فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار انجام شد. روش هاي مختلف آبياري شامل آبياري در كل منطقه ريشه، آبياري ثابت در يك قسمت ريشه و آبياري متناوب در دو قسمت ريشه و دورهاي آبياري كوتاه (2 روزه، عدم تنش خشكي)، متوسط (3 روزه، تنش خشكي ملايم) و طولاني (4 روزه، تنش خشكي شديد) مدت مورد بررسي قرار گرفت. نتايج پژوهش نشان داد كه اثر روش و دور آبياري بر قابليت هضم ماده خشك ارزن دم روباهي از لحاظ آماري معني دار نشد. لذا مي توان گفت كه خشكي اعمال شده در اين پژوهش نمي تواند تاثير منفي بر هضم پذيري علوفه ارزن دم روباهي داشته باشد.