ارائه مدل تعيين نياز آبي در كشت خيار گلخانه اي در منطقه قزوين

كشت هاي گلخانه اي نقش ويژه اي در توليد محصولات كشاورزي دارد. آگاهي از ميزان دقيق نياز آبي در گلخانه ها حائز اهميت است. هدف از اين تحقيق ارائه مدلي به منظور برآورد تبخير- تعرق گياه خيار در شرايط گلخانه اي در منطقه قزوين است. بدين منظور تغييرات دما، رطوبت، تشعشع، ارتفاع گياه و رطوبت خاك به طور پيوسته اندازه گيري شد. حداكثر مقدارتبخير تعرق 61 روز بعد از كشت نشا برابر با 7/ 8 ميليمتر در روز و حداقل مقدارتبخير تعرق 13 روز بعد از كشت نشا برابر با 06/ 1 ميليمتر در روز مي باشد. بهترين مدل براي برآورد تبخيروتعرق خيار گلخانه اي يك مدل تواني با پارامترهاي دما و رطوبت نسبي و ارتفاع گياه و با ضريب همبستگي 86/ 0 انتخاب شد. همچنين مقايسه نتايج با روابط متداول تعيين تبخير و تعرق نشان داد كه روش فائو پنمن مانتيث با ضريب تبيين 42 /0 از دقت بيشتري برخوردار بوده و روش بلاني كريدل اصلاح شده با ضريب تبيين 24 /0 كمترين دقت را دارد.