بررسي رابطه‌ي بين سرمايه اجتماعي و خودكارآمدي كارآفرينانه دانشجويان كشاورزي

هدف از اين پژوهش، بررسي رابطه‌ي بين سرمايه اجتماعي و خودكارآمدي كارآفرينانه دانشجويان كشاورزي بود. اين پژوهش از نوع پيمايشي و جامعه‌ي آماري آن را دانشجويان كشاورزي در مقطع كارشناسي‌ارشد در دانشگاه تهران تشكيل مي‌دادند كه با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي ساده، 100 نفر انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. روايي پرسشنامه با نظر متخصصان و پايايي آن با محاسبه آلفاي كرونباخ تأييد شد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد وضعيت دانشجويان در سه بعد شناختي، ارتباطي و ساختاري سرمايه اجتماعي و خودكارآمدي كارآفرينانه به ترتيب در حد خوب، خوب، متوسط و بالا بود. نتايج تحليل همبستگي نشان داد بين ابعاد ارتباطي و ساختاري سرمايه اجتماعي و نيز سرمايه اجتماعي كل با خودكارآمدي كارآفرينانه در سطح 1 درصد رابطه مثبت و معني‌داري وجود دارد. نتايج تحليل رگرسيون نشان داد چهار متغير سرمايه اجتماعي ساختاري، ضريب كارآفريني، تعداد كلاس و معدل، 54 درصد از واريانس متغير خودكارآمدي كارآفرينانه را تبيين كردند.