تاثير كارآفريني بر اقتصاد و شيوه زندگي(مهاجرت) روستاييان

اين مقاله به موضوع كارآفريني مي پردازد. تعريف كارآفريني، سابقه و تاريخچه، انواع كارآفريني، تصورات غلط، مزاياي كارآفريني، تفاوت با مديريت، انواع كارآفرينان، فرهنگ كارآفريني، مشكلات و موانع كارآفريني در سازمان، ويژگي هاي جمعيت شناختي كارآفرينان، ويژگي هاي شخصيتي كارآفرينان، نقش خانواده در توسعه كارآفريني، سابقه كارآفريني در ايران رئوس مطالب اين مقاله را تشكيل مي دهند. محور توسعه روستاها به طور سنتي كشاورزي تعريف شده و بر اين اساس روستا با فعاليت كشاورزي و دامداري شناخته ميشود.اما توسعه كشاورزي متكي بر منابع طبيعي بوده و محدوديت منابع طبيعي در برخي از روستاها ، باعث ركود اقتصادي شده و توسعه كشاورزي به توسعه اقتصادي همه روستاهاي منتج نشده است . اما امروز توجه به روستا تنها به كشاورزي و دامداري محدود نميشود ، روستاها محيط مناسبي براي رشد بخش هاي غير و فعاليت شركت هاي توليدي و خدماتي است؛مشروط به آنكه رقابت پذير. بوده و متكي بر منابع مي باشد كار آفريني در روستا نوعي حركت از كسب و كارهاي مبتني بر منابع طبيعي به سمت كسب و كار هاي مبتني بر دانش است. شركتهايي كه بر ياد گيري ، توليد و رقابت تاكيد مي كنند،مي تواند اين خلا را پر كنند.اين موضوع در واقع نوعي حركت از كسب و كارهاي مبتني بر منابع طبيعي به سمت كسب و كار هاي مبتني بر دانش است . در اكثر كشورهاي آمريكا،اروپا و حتي آسيايي همچون : چين ، مالزي و ... سياست توسعه كار آفريني در حوزه هاي غير كشاورزي در روستاها اجرا شده است.