توسعه كارآفريني كشاورزي تحت لواي سياست كشاورزي چندكاركردي: چالش ها و راهبردها

توسعه كشاورزي به عنوان زيربناي توسعه پايدار روستايي، نيازمند بكارگيري نظام هاي كشاورزي مناسب و كارآمد مي باشد. سيرتغيير و تحول كشاورزي در دنيا نشان مي دهد كه كشاورزي پس از گذراندن دوره هاي كشاورزي سنتي، توليدي و پايدار، وارد مرحله جديدي به نام كشاورزي چندكاركردي شده است. همگام با تكامل سياست هاي كشاورزي و تاكيد بر سايركاركردهاي كشاورزي علاوه بر توليد محصولات غذايي و علوفه‌اي، فعاليت‌هاي كارآفريني نيز دچار تغيير و تحولاتي شده‌اند بگونه‌اي كه حركت از كارآفريني توليدي كشاورزي به سوي كارآفريني فراتوليدي كشاورزي نويد آينده‌اي روشن در راستاي دستيابي به توسعه روستايي پايدار را مي‌دهد. تحقيق حاضر با استفاده از مرور و تحليل مطالعات و پژوهش‌هاي پيشين، به تبيين توسعه كارآفريني توليدي و فراتوليدي كشاورزي تحت لواي سياست كشاورزي چندكاركردي پرداخته و چالش‌ها و راهبردهاي پيش روي آن را بيان نموده است. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه با معرفي سياست كشاورزي چندكاركردي به عنوان سياست كارآمد و سودمند فعاليت هاي توسعه پايدار روستايي، توسعه كارآفريني توليدي به همراه كارآفريني فراتوليدي بايستي مورد توجه قرار گرفته و موانع پيش رو مرتفع گردد. برخي از چالش‌ها و موانع توسعه كارآفريني توليدي و فراتوليدي كشاورزي عبارتند از: محدوديت هاي سياستگذاري و برنامه ريزي، موانع اقتصادي و مالي، محدوديت‌هاي پشتيباني و حمايتي، محدوديت‌هاي آموزشي و اطلاع رساني، موانع زيرساختي و فرهنگي. در اين راستا، بكارگيري راهبردهايي همچون شناسايي و توانمندسازي كارآفرينان بالقوه، انگيزش كارآفرينان كشاورزي براي فعاليت مستمر وكارآمد، تامين مالي اوليه براي راه اندازي فعاليت‌هاي اقتصادي كارآفريني، حمايت‌هاي قانوني از فعاليت‌هاي كارآفريني كشاورزي، و توسعه كارآفريني در آموزش عالي و سطوح دانشگاهي مي تواند موجب توسعه كارآفريني توليدي و فراتوليدي كشاورزي و درنتيجه توسعه پايدار كشاورزي و روستايي كشور شود.