بررسي تطبيقي پيكرگرداني پريان در شاهنامه و داستان هاي شارل پرو فرانسوي (بحثي در اسطوره شناسي تطبيقي)

در قلمرو وسيع و پهناور اسطوره ها كه پا مي نهيم، پيكرگرداني پريان را پديده يي مي يابيم كه در آن شخص يا شئ به مدد قدرتي ماورايي با تغيير در حالت و صورت ظاهري خود، پيكري تازه و نو مي يابد. از اين رو در پيكرگرداني هاي اساطيري شاهد دگرگوني محيط زندگي انسان هايي هستيم كه به همراه تغييرات پيچيده هستي مادي و معنوي خود، اسطوره هايي خلق مي كنند تا خانه زاد ديرين و كهن الگوي فرهنگ انساني شود. گاهي نيز اسطوره تار و پودي فانتزي يافته و ما را تا دنياي آرماني روياهايمان پيش مي برد كه قلم شارل پرو فرانسوي خالق چنين آثاري است. پرو پرياني را در قصه هايش به تصوير مي كشد كه پيكرگرداني هايي با هدف ياري رساندن به قهرمان داستان و برآوردن آرزوهايش به عنوان نيروي خير و از پا درآوردن رقباي قهرمان به عنوان نيروي شر انجام مي دهند. در حالي كه در شاهنامه، پريان اهريمناني نموده مي شوند در مقابل خدايان كه مي خواهند پادشاهان و الهگان را نابود كنند و خود صاحب قدرت شوند تا دنياي آرماني انسان ها را نابود سازند. در اين گفتار، نگارنده با روش سندكاوي و به شيوه ي تحليلي- توصيفي به بررسي تطبيقي دو اثر شاهنامه فردوسي و داستان هاي شارل پرو فرانسوي مي پردازد تا تفاوت هاي پيكرگرداني پريان و انواع و اشكال آن را در دو اثر فوق بيان نمايد و منطق اسطوره هاي پيكرگرداني را نشان دهد.