تاثير هيدروپرايمينگ بذر جعفري در بهبود جوانه زني و رشد گياهچه تحت تنش شوري

جعفري يكي از گياهان مهم دارويي و خوراكي است. پرايمينگ بذر تكنيكي است كه به واسطه آن بذور پيش از قرارگرفتن در بستر كشت، از لحاظ فيزيولوژيكي و بيوشيميايي آمادگي جوانه زني را به دست مي آورند. اين امر سبب تغييرات زيستي و فيزيولوژيكي زيادي در بذور و هم چنين گياه حاصل از آن مي گردد ، به طوري كه نتيجه اين عمل در جوانه زني، استقرار اوليه گياه، زودرسي و افزايش كمي و كيفي محصول قابل مشاهده مي باشد. در اين مطالعه اثر هيدروپرايمينگ (آماده سازي بذر ) بر جوانه زني و رشد بذر گياه جعفري در شرايط تنش شوري مورد بررسي قرار گرفت. آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار در دانشكده كشاورزي دانشگاه آزاد واحد خوي انجام شد. فاكتورهاي آزمايش شامل، سه سطح صفر (بدون پرايم) ، 12 و 24 ساعت پرايم بذر با آب مقطر و پنج سطح شوري، صفر (شاهد)، 50، 100، 150 و 200 ميلي مولار در ليتر نمك كلريد سديم بود. تجزيه واريانس د اده هاي حاصل نشان داد كه جوانه زني بذور جعفري به طور معني داري تحت تأثير سطوح مختلف شوري قرار گرفت و با افزايش سطح شوري درصد جوانه زني بذور كاهش يافت . نتايج نشان داد در بيشترين سطح شوري بذرهاي پرايم شده داراي درصد جوانه زني بالاتري نسبت به بذور شاهد بودند. غلظت هاي بالاي نمك (150 و 200 ميلي مولار در ليتر) موجب افزايش ميانگين زمان لازم جهت جوانه زني شد. سطوح بالاي شوري سبب كاهش طول ريشه چه و ساقه چه گرديد. با افزايش سطح شوري، وزن خشك ريشه چه و ساقه چه كاهش معني داري نشان داد. هيدروپرايمينگ بذور باعث تعديل اثرات تنش شوري شد اما اين كاهش از نظر آماري معني داري نبود.