ارزيابي كارايي نسبي گروههاي آموزشي دانشگاه اردكان با استفاده از مدل تحليل پوششي دادهها

مقدمه: دانشگاه و ساير مجموعههاي آن، سازماني با رسالت مشخص است كه ارزيابي عملكرد آنها در خصوص استفادهي بهينه از منابع و برآوردن هر چه بيشتر اهداف، ضرورت دارد. از طريق سنجش عملكرد ميتوان ضمن شناسايي نقاط ضعف و قوت و حداقل كردن منابع ورودي، وضعيت موجود را بهبود بخشيد. در اين راستا ارزيابي عملكرد گروههاي آموزشي دانشگاه، بررسي علل كارايي و ناكارايي آنها و برنامهريزي مناسب براي اصالح و هدايت واحدهاي ناكارا از اهميت ويژهاي برخوردار است. روش بررسي: اين تحقيق به بررسي كارايي32 گروه آموزشي دانشگاه اردكان در خالل سالهاي 5231- 5233 ميپردازد. در اين راستا براي ارزيابي كارايي نسبي آنها از دو ورودي تعداد اعضاي هيئتعلمي به تفكيك مرتبه)مربي، استاديار و دانشيار(، و تعداد دانشجويان ورودي به تفكيك مقطع )كارداني، كارشناسي و كارشناسي ارشد( و دو خروجي تعداد دانشجويان فارغالتحصيل به تفكيك مقطع )كارداني، كارشناسي و كارشناسي ارشد( و تعداد كارهاي پژوهشي )مقاالت ISI ،مقاالت ISC ،مقاالت علمي پژوهشي، مقاالت علمي ترويجي، مقاالت كنفرانسي بينالمللي، مقاالت كنفرانسي ملي( استفاده شده است. نتايج: نتايج تحقيق بيانگر اين است در سال 31گروههاي آموزشي مرتعوآبخيزداري، اقتصادكشاورزي و دامپزشكي نسبت به ديگر گروههاي آموزشي موجود داراي كارايي صد در صد بوده و مهندسيصنايع باسطح كارايي نسبي 0.683 ،مهندسي عمران با سطح كارايي نسبي 68735 ،مهندسي شيمي با سطح كارايي نسبي 68420 ،مديريتوكنترل بيابان باسطح كارايي نسبي 68031 ،علومباغباني با سطح كارايي نسبي05.68 ،روانشناسي عمومي با سطح كارايي نسبي 68133 ،فقهوحقوق اسالمي با سطح كارايي 68321نسبي و راهنماييومشاوره با سطح كارايي نسبي 68705 داراي كارايي پايينتري بودهاند.ضمنا در اين مقاله سعي شده است تا ميزان وروديها و خروجيهاي هدف، براي گروههاي آموزشي ناكارا جهت رسيدن به مرز كارايي تعيين گردد. به عنوان مثال جهت كارا شدن گروهآموزشي مهندسي صنايع به روش خروجي محور ميبايست تعداد دانشجويان فارغالتحصيل به مقدارهدف 57831و تعداد مقاالت علميوپژوهشي به مقدارهدف 3780 برسد