عوامل مؤثر در ايجاد رضايت شغلي و عدم رضايت شغلي كاركنان

ميزان علاقه و رضايت شغلي كارمندان در زمان كنوني از مسائل مهم و مورد تحقيق سازمانها ميباشد. سازمانها بايد شرايطي را فراهم آورند كه بتوانند كاركنان خود را در زمينه هاي مختلف راضي نگهدارند. به نظر بسياري از صاحب نظران از ميان همه مفاهيمي كه مختصصان رفتار سازماني، مديريت و روانشناسان سازماني و صنعتي در موقعيت هاي مختلف مورد مطالعه قرار داده اند، رضايت شغلي از مهمترين زمينه هاي پژوهشي آنها بوده است. مطالعه در زمينه علل و پيامدهاي مهم نگرش كاركنان در خصوص رضايت شغلي يكي از جنبههاي اصلي روان شناسي صنعتي- سازماني ميباشد. مطالعات زيادي به منظور شناخت و درك عوامل مؤثر بر رضايت شغلي نسبت به ساير عوامل سازماني صورت گرفته است. به عالوه ارزيابي نگرش كاركنان در اين خصوص، به عنوان فعاليت عمومي و مشترك در سازمانهايي كه مديران به دنبال رفاه و بهزيستي جسماني و رواني كاركنان خود ميباشند، قلمداد گرديده است. هدف اين مقاله بررسي عوامل مؤثر بر رضايت شغلي كاركنان با رويكرد توصيفي نظري است كه ضمن مروري بر مهمترين عوامل مؤثر بر رضايت شغلي كاركنان به سوابق و پيشينههاي اين موضوع پرداخته و ديدگاه صاحبنظران مختلف را در اين حوزه بيان ميكند.