مطالعه عددي رفتار تيرهاي فولادي با بال كاهش يافته پيش‌تنيده شده با نرم افزارآباكوس

پيش تنيدگي يك روش تسليح بتن يا فولاد مي‌باشد كه منجر به افزايش مقاومت در مقابل بارهاي وارده مي‌گردد و از ديدگاه كلي به مفهوم ايجاد تنش‌هاي دائمي مخالف با تنش هايي مي‌باشد كه اثر بارهاي خدمت در سازه ايجاد خواهد شد. در اين تحقيق به منظور صحت سنجي، نمونه‌اي كه توسط Park وهمكارانش مورد آزمايش قرار گرفته است، مدل‌سازي شده است. از نظر بارگذاري نيز نمونه‌ها تحت تاثير بار چرخه‌اي و بار فشاري به بالاي قاب مورد تحليل قرار گرفته و نتيجه حاصل شده بدين صورت مي‌باشد كه با افزايش تعداد تاندون‌ها از 1 به 3 عدد در تيرهايي با مقطع تك، مقدار شكل‌پذيري به طور ميانگين 53/ 14 درصد افزايش يافته است و اين در حالي است كه از نظر ماكزيمم نيروي متحمل، نمونه‌ها با هم چندان اختلافي ندارند. با افزايش ارتفاع تير به مقدار 18 درصد به طور ميانگين مقدار ظرفيت باربري قاب در حدود 21 درصد افزايش يافته است. به طور كلي با افزايش تعداد تاندون‌ها مقدار ظرفيت باربري و شكل‌پذيري افزايش يافته و همچنين در نمونه‌هايي با مقطع بال كاهش يافته با افزايش مقدار نيروي پيش تنيدگي و تعداد تاندون تنش ايجاد شده در مقطع تير كاهش يافته است