تعيين اثر ساختگاه يك بعدي به روش خطي معادل در ساختگاه شهري خوي

يكي از اركان اصلي در زلزله شناسي مهندسي تعيين اثرات ساختگاه و برآورد ميزان اين اثرات در مناطق مختلف مي باشد. ركوردهاي ثبت شده از يك زلزله همواره تحت تاثير چشمه زلزله و مسير هستند، مهمترين بخشي كه در مسير روي تقويت يا تضعيف امواج موثر است قسمت هاي پاياني مسير مي باشد كه بسته به نوع و ساختار لايه ها روي امواج تاثير مي گذارند. چالشي كه در اين راستا با آن مواجه هستيم تقويت جنبش نيرومند زمين و افزايش پتانسيل آسيب پذيري در هنگام زلزله است. با تعيين اين اثرات لايه هاي پاياني مسير كه به اثر ساختگاه معروف است، مي توان دقت محاسبه بعضي از پارامتر هاي موجود در زلزله شناسي مهندسي مانند طيف طرح، تحليل خطر زلزله و ... را بالا برد. در سال هاي اخير روش هاي مختلفي براي تحليل پاسخ زمين عددي ارائه شده است كه مي توان به روش هاي خطي، خطي معادل و غيرخطي در حوزه فركانس و زمان اشاره كرد. در اين پايان نامه به بررسي اثر پاسخ زمين براي مطالعه موردي ساختگاهي در شهر خوي تحت زلزله اي متناسب با مشخصات لرزه اي منظقه با تحليل خطي معادل پرداخته شده است. نتايج حاصل نشان داد كه لايه هاي رسوبي منطقه اثر قابل توجهي در افزايش شتاب زلزله برروي زمين دارد و طراحي انجام گرفته بايد با درنظر گيري اثر پديده تشديد باشد، همچنين مقايسه اي بين روش عددي و تجربي (نسبت طيفي افقي به قائم تنها شتاب نگاشت شهر خوي) نشان از تخمين صحيح فركانس غالب خاك در خوي دارد. مقايسه نتايج بدست آمده از اين تحقيق با آيين نامه 2800 نشان از دامنه بالاي طيف پاسخ در دوره تناوب هاي كمتر از 4/0 ثانيه دارد.