بررسي مقايسه اي سلامت رواني بين سالمندان با فعاليت ورزشي مداوم و سالمندان بدون فعاليت ورزشي مداوم در استان البرز

توجه به عوامل مربوط به سلامت روان در سالمندان يكي از موضوعات حائز اهميت مي باشد. از آنجايي كه سالمندي دوران حساسي از زندگي است، توجه به مسايل و نيازهاي اين مرحله يك ضرورت اجتماعي است و توجه به رفتارهاي ارتقاءدهنده سلامت جسمي و رواني اين گروه امري مهم مي باشد. بدين منظور پژوهش حاضر با هدف بررسي و مقايسه سلامت رواني سالمنداني كه فعاليت ورزشي انجام مي دهند و سالمنداني كه فعاليت ورزشي مداوم انجام نمي دهند، در استان البرز انجام شد. در اين پژوهش 111 سالمند واجد شرايط بالاتر از 01 سال در هر دو جنس زن و مرد، به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. از اين تعداد، 01 سالمند ) 50 زن و 50 مرد( واجد شرط پرداختن به فعاليت ورزشي مداوم )حداقل سه بار در هفته( بودند و 01 سالمند ) 50 زن و 50 مرد( فاقد اين شرط بودند و فعاليت ورزشي روزانه نداشتند. ابزار گرد آوري داده ها پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك و پرسشنامه سلامت عمومي GHQ 52 سوالي كه مولفه هاي سلامت روان را شامل مي شود، بود. براي تجزيه و تحليل داده ها از آمار توصيفي و استنباطي و نرم افزار SPSS استفاده شد و بر اساس آزمون t استودنت دو گروه مستقل، مقايسه دو گروه نشان داد كه سالمنداني كه به ورزش مداوم مي پردازند از سطح سلامت روان بالاتري نسبت به سالمنداني كه ورزش مداوم نمي كنند برخوردارند. همچنين اين مقايسه با تفكيك جنسيت سالمندان نيز بيانگر اين بود كه زنان سالمندي كه فعاليت ورزشي دارند بيش از مردان سالمندي كه ورزش مي كنند از سلامت روان برخوردارند. با توجه به يافته ها، پيشنهاد مي گردد كه برنامه هاي ورزشي منظم ومناسب براي سالمندان در كنار ديگر برنامه هاي مراقبتي آنان گنجانده شود و برنامه ريزان سلامت سالمندان براي ارتقاي فعاليت فيزيكي اين گروه ها برنامه ها و تسهيلاتي را فراهم كنند.