تاثير ارتباط بين توان هوازي با درصد چربي بدن و سن دختران نوجوان شهرستان جم

اضافه وزن و چاقي در نوجواني احتمال بروز بيماري هاي قلبي-عروقي و غددي مانند فشار خون بالا و ديابت شيرين را افزايش مي دهد.احتمال چاق باقي ماندن افرادي كه در سنين كودكي چاق هستند با افزايش سن بيشتر مي شود. جلوگيري و درمان چاقي در نوجواناني ممكن است مانع از چاقي در بزرگسالي شده و شانس خطر ابتلا به بيماري هاي مرتبط با آن را كاهش دهد. پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير ارتباط بين توان هوازي با درصد چربي بدن و سن دختران نوجوان شهرستان جم طراحي و مورد مطالعه قرار گرفت. براي انجام كار ابتدا مجوز تحقيق از سازمان آموزش و پرورش اخذگرديد، سپس اطلاعات لازم در مورد نام و آدرس مدارس شهر جم دريافت شد. در مرحله بعد، تعداد مورد نياز آزمودني با استفاده از روش هاي برآورد نمونه (جدول مورگان) انتخاب شدند. بدين منظور تعداد 275 نوجوان دختر 16 تا 12 شهر بوشهر با استفاده از نمونه گيري تصادفي خوشه اي انتخاب شدند. ويژگي هاي قد (150/4 ± 7/2سانتي متر)، وزن( 7/4± 7 /39 كيلو گرم ) و شاخص توده بدني(1/4 ±9/16)، سطح فعاليت بدني و همچنين حداكثر اكسيژن مصرفي آزمودني ها محاسبه شد.جهت ارزيابي توان هوازي از آزمون شاتل ران استفاده شده است. پرسشنامه استفاده شده توسط محقق بر گرفته از تحقيقات خارجي و داخلي با پايايي به ميزان 83/0 براي دختران است،كه توسط آن بررسي سطح فعاليت بدني آزمودني ها صورت گرفته است.تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 22 و آزمون ضريب همبستگي پيرسون انجام شد. نتايج نشان داد بين شاخص توان هوازي و سن دانش آموزان رابطه معني دار معكوس(منفي) و بين عامل توان هوازي و درصد چربي بدن آنها نيز رابطه معني دار معكوس(منفي) وجود دراد