بررسي و مقايسه كاربردي الگوريتم هاي جهش قورباغه، مورچگان، ژنتيك در بهينه سازي سرريز شيپوري گلوكوتاه جهت افزايش هيدروليك جريان

بهينه سازي نقش بسيار مهم و اساسي در تحقيقات، مديريت، طراحي مهندسي و علوم ايفا مي نمايد. از دهه 1960 به بعد ،تمايل زيادي براي حل مسائل بهينه سازي پيچيده با تقليد از مكانيزمهاي موجود در زندگي انسان و ديگر موجودات زنده به وجود آمده است.شبيه سازي فرايند طبيعي تكاملي موجودات زنده و نتيجه آن در حل مسائل واقعي پيچيده و مشكل مهندسي، تا به امروز نتايج بسيار مثبتي به همراه داشته است.در اين تحقيق سعي بر آن شده است با بررسي كارايي الگوريتم هاي جهش قورباغه(مبتني بر تئوري لامارك)، ژنتيك (مبتني بر تئوري داروين)، مورچگان (مبتني بر هوش ازدحامي) در حل يك مساله واحد،كه بهينه كردن حجم سرريز نيلوفري مي باشد مناسب ترين الگوريتم پيشنهاد گردد.نتيجه بدست آمده از الگوريتم مورچگان برابر 6093. مترمكعب، الگوريتم ژنتيك .59285 مترمكعب و در الگوريتم جهش قورباغه 59334. مترمكعب بدست آمد.كه هر سه عدد بدست آمده اختلاف كمي با يكديگر دارند.اما با بررسي كارايي سه الگوريتم در تعداد تكرارهاي مختلف و مقايسه انحراف معيار مقادير تابع هدف در هر اجرا نشان داد كه الگوريتم ژنتيك در تعداد تكرارهاي پايين به شدت نسبت به نقطه بهينه محلي حساس است اما دو الگوريتم ديگر در تعداد تكرار هاي پايين اين مشكل را ندارند اما هر چه تعداد تكرار و نرخ اعضاي جمعيت در فضاي جست و جو افزوده شود الگوريتم ژنتيك كارآمد تر از دو الگوريتم ديگر و با سرعت قابل قبول تري عمل مي نمايد.الگوريتم مورچگان از نظر كارايي به مراتب از الگوريتم جهش قورباغه بهتر و كارامد تر نيز مي باشد