بررسي چگونگي كاركرد ابزارهاي كدگذار (فشرده ساز) در استاندارد H.264

براي فشرده سازي ويديو، فرمت هاي فشرده سازي زيادي از جمله H.261، H.263، MPEG-2 وجود دارد. ولي روش فشرده سازي جديدتري بنام H.264 در سال هاي اخير ايجاد شده است كه عملكرد بهتري را در مقايسه با ديگر فرمت هاي فشرد سازي انجام مي دهد. هدف اين مقاله، بررسي ابزارهاي كدگذاري استاندارد فشرده سازي H.264 مي باشد. H.264 استانداردي مي باشد كه به طور مشترك به وسيله ISO (سازمان بين المللي استانداردها) و ITU (اتحاديه بين المللي مخابرات) منتشر شده است. و به نام هاي متعددي مانند H.264، MPEG-4 part 10 و كدگذاري پيشرفته AVC معرفي مي شود. استاندارد H.264/AVC از بسياري از ويژگي هاي رايج در ديگر فرمت هاي معروف فشرده سازي مانند ويديو MPEG-2، MPEG-4، H.264 و... استفاده مي كند. هر يك از اين فرمت ها مبتني بر يك مدل كدگذار و كدگشا هستند كه از تخمين و يا جبران حركت مبتني بر بلوك تبديل، كوانتيزه و كدگذاري آنتروپي استفاده مي كنند. اين مدل كدگذاري در قلب استاندارد H.264/AVC قرار دارد. در اين مقاله اجزاي اصلي اين مدل بررسي مي شود.