(فرهنگ عامه و نقش آن در حفظ و توسعه هنرهاي صناعي ايران

هنرهاي صناعي يا صنايع مستظرفه بي گمان جزء آن دسته از هنرهايي مي باشد كه ريشه در فرهنگ و اعتقادات ما داشته و با مدنيت و زندگي روزمره مردم عجين گشته است. اين ريشه همان فرهنگ عامه است كه به عنوان يكي از اساسي ترين مؤلفه هاي هويت ساز در جهت حفظ و توسعه هنرهاي صناعي به شمار مي آيد. مقاله حاضر با استفاده از روش كتابخانه اي و مطالعه اسناد و مدارك تلاش دارد تا سه حوزه فرهنگ عامه، حفظ و توسعه و هنرهاي صناعي را مورد مطالعه قرار دهد. رابطه ميان اين حوزه ها با تكيه بر مباحث نظري و تحقيقات تجربي مطرح در اين زمينه ها، در جامعه ي ايراني مورد مطالعه قرار گرفته است. نتايج و بررسي هاي صورت گرفته حاكي بر آنست كه فرهنگ غني تمدن ايران توانسته است به لحاظ تنوع فولكلور و اقليم هاي فراواني كه دارد؛ انگيزه هاي لازم براي توليد و عرضه فرهنگ ايراني را كه در قالب هنرهاي صناعي نمود پيدا كرده، باعث شود. همچنين نگارنده بر اين باور است كه فرهنگ عامه در جوامع سنتي در حال توسعه قدرت خاصي دارد. تعصبات و عدم شناخت از قابليت هاي فرهنگي در مواردي باعث مي شود كه فرصت ها تبديل به تهديد شود كه اين مسئله با مطالعه و برنامه ريزي صحيح برطرف خواهد شد.