مطالعه تطبيقي پوشاك روحانيان دراسلام و مسيحيت از حيث فرم و نقش

در مطالعه و بررسي لباس طبقات اجتماعي در مي يابيم كه پوشش علاوه بر كاركرد اصلي آن كه حفظ بدن در مقابل سرما و گرما و ستر عورت ميباشد يك پديده اجتماعي معنادار نيز بشمار ميرود كه حامل پيامي خاص براي مخاطب (بيننده) است. مطالعه پوشش بعنوان يك پديده اجتماعي ما را به شناخت هرچه بيشتر جوامع رهنمون ميسازد و بطور ضمني مليت، اقليم ، نوع باور ها و اعتقادات و ارزشهاي هر جامعه را تا حدودي براي ما آشكار مي سازد. گاه پوشش تبديل به نماد ميشود و كاركردي نمادين پيدا ميكند و بيننده بمحض رويت آن نوع از پوشش ميتواند مجموعه اي از اطلاعات و انديشه ها را در باره آن شخص و طبقه اجتماعي او بدست آورد. روحانيان نيز بعنوان يكي از كهن ترين طبقات اجتماعي همواره در جوامع مختلف حضوري آشكار و تاثيرگذار داشته اند و داراي پوشش خاص خود هستند. هدف از اين پژوهش كه به روش توصيفي ، تاريخي و تحليلي انجام ميگردد ، تطبيق فرم و نقش پوشاك روحانيان دو دين بزرگ ابراهيمي ( مسيحيت و اسلام ) است. نتيجه پژوهش حاكي از آن است كه با تكامل اديان، پوشاك روحانيان شكل خاص و متفاوتي از مردم عادي بخود گرفته و بعنوان نماد يك طبقه اجتماعي بخصوصي ، كه معني متفاوتي را به مخاطب خود القا مينمايد ، مورد استفاده قرار گرفته است. هر چند در خلال برخي منابع تاريخي يا مقالات و كتابهايي كه در خصوص لباس در جوامع مختلف نگاشته شده و يا سيره انبياء و اولياء به صورت پراكنده به نوع پوشش و لباس مقامات ديني و روحانيان اشاره شده است، ليكن اين پژوهش از حيث بررسي تطبيقي پوشش روحانيان مسلمان و مسيحي بصورت مجموع و مدون براي اولين بار انجام گرديده است.