مستند سازي و تحليل ديوارنگاره هاي تاريخي بقعه پيربكران اصفهان

اگر ناحيه اصفهان را پهنه اي گسترده تر از جغرافيايي امروزيش در نظر بگيريم، اين ناحيه همواره مركزيتي براي تجمع گروههاي مذهبي در فرقه هاي گوناگون به شمار مي رفته است. منطقه پيربكراناز جمله مناطقي بهشمار مي رود كه در قرون 7 و 8 هجريدر اطراف شهر اصفهان و وابسته به آن رشد و نمود پيدا كرده است. با توجه به اين موضوع و در طول تاريخ ساخت اين بقعه تا كنون، بر ديواره هاياين بنا حجم بسيار بالايي از ديوارنگاره هاچه در فرم خطوط نگارش يافته به سبك هاي مختلف و چه در اجراي طرح ها و نقوش توسط مردمان و زائران اين بقعه ايجاد شده است كه پيوند ديوارنگاري اين بقعه را با مفاهيم مذهبي و شعائر ديني از يكسو و از سوي ديگر توجه به روانشناسي تاريخي مردماني كه در گذشته از زندگي و روزگار خود به صراحت سخن رانده اندرا بازگو مي نمايد. از آنجا كه بقعه پير بكران در مكاني ايجاد گرديده است كه داراي پيشينه مذهبي پررنگي در منطقه مي باشد و همچنين موقعيت خاص آن از لحاظ قرار گرفتن در مسير هاي ارتباطي محلي و فراتر از آن اعتقاد به مقام معنوي اين مكان، پذيراي زائران و مومنان مشتاق به خود بوده است.هدف آن است تا در وهله اول تمامي اين ديوارنگاره ها مورد شناسايي و مستند نگاري دقيق قرار گيرد و در گام بعدي با توجه به ماهيت بصري آنها، تقسيم بندي با توجه به مكان گزيني آنها ارائه گردد. در نيل به اين اهداف تلاش شده است جهت اطلاع از مكان گزيني هر چه دقيقتر اين ديوارنگاره ها، قبل از مستندنگاري، مطابق با بخش هاي مختلف بنا براي هر بخش و ديوار شبكه هاي تقسيم بندي منظمي را به كمك طراحي شناسنامه اي و ثبت و ضبط تصويري و طراحي ديوارنگاره ها در نظر گرفت كه در نهايت منجر به دقت در شناسايي تمامي اين ديوارنگاره ها شده است.