ابعاد مديريتي نظام دانشگاهي مبتني بر علوم انساني قرآن‌بنيان با رويكرد سيستمي

دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالي از مهم‌ترين، ارجمند‌ترين و با ارزش‌ترين نهاد‌هاي جامعه هستند و در پيشرفت و توسعه‌ي هر كشور در درجه‌ي نخست اهميت قرار دارند. در بين رشته‌هاي دانشگاهي، «علوم انساني» به دليل برخورداري از موضوعي قصد‌مند (Intentional) ، نقش هدايت و تعيين مسير ساير عرصه‌هاي دانشگاهي را بر عهده دارند. اين پژوهش با هدف شناسايي ابعاد نظام و خرده‌نظام‌هاي دانشگاه مبتني بر توليد علوم انساني قرآن‌بنيان انجام شده است. سؤال اصلي در پژوهش حاضر آن است كه كدام اجزاء در سيستم دانشگاهي علوم انساني قرآن بنيان به ايفاي نقش مي‌پردازند؟ بدين منظور با استفاده از رويكرد سيستمي در تئوري‌هاي مديريت كه بر تجزيه و تحليل سازمان به مثابه يك كلّ نظام‌يافته تأكيد مي‌كند، مؤلفه‌هاي يك نظام دانشگاهي به تفكيك پنج جزء «ورودي‌ها»، «فرآيندها»، «خروجي‌ها»، «بازخور» و «محيط» مورد بررسي قرار گرفته و در هر كدام از آنها مهمترين زيرنظام‌ها شناسايي و تبيين شده‌اند. نتايج پژوهش با استفاده از روش فراتركيب (Meta synthesis) حاكي از آن است كه دانشگاه علوم انساني قرآن بنيان در پنج بعد ايدئولوژيك، دانش و معرفت، ذينفعان، ساختار (مديريت) و وروش آموزشي متمايز از ساير نظامات دانشگاهي بوده و در اين ميان برخي خرده‌نظام‌ها از اهميت بيشتري برخوردارند.