مطالعه پلي (1-وينيل ايميدازول) مغناطيسي اصلاح شده با نيكل(II) به منظور جذب سطحي سولفاسالازين

Investigation on magnetic poly (1-vinylimidazole) modified Ni (II) in order to adsorbed sulfasalazine

در اين مطالعه يك نانو كامپوزيت پليمري-مغناطيسي با استفاده از اكسيد مغناطيسي آهن به عنوان پايه مغناطيسي تهيه شد. اين پليمر مغناطيسي بر پايه 1-وينيل ايميدازول مي باشد. از دي وينيل بنزن به عنوان برقرار كننده اتصالات عرضي و همچنين از3-تري متوكسي سايليل پروپيل متاكريلات به عنوان اتصال دهنده چارچوب پليمري به نانوذرات مغناطيسي اكسيد آهن بهره گرفته شد. با استفاده از تكنيك هاي طيف سنجي زير قرمز ((FT-IR ، ميكروسكوپ الكتروني روبشي(SEM) شناسايي نانو كامپوزيت صورت گرفت. نانو كامپوزيت به دست آمده به عنوان جاذبي مناسب به منظور جذب سطحي سولفاسالازين مورد بررسي قرار گرفت. مشاهده شد كه در محيط قليائي مناسب با فرايند كمپلكس شدن، يون هاي فلزي همچون نيكل دو ظرفيتي را مي توان با موقعيت هاي بازي پليمر مغنطيسي پيوند داد كه در اين صورت ميتوان با تشكيل كمپلكس سه تائي بين يون فلزي دو ظرفيتي ذكر شده با گروه هاي عاملي ايميدازولي و بنيان ساليسيلاتي مربوط به سولفاسالازين، سولفاسالازين را از محيط آبي جداسازي نمود. ايزوترم هاي لانگموير، فروندليچ و تمكين درچند دما به منظور بررسي فرايند جذب سولفاسالازين در شرائط بهينه بر روي اين جاذب مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج به دست آمده نشان دادند كه جذب سطحي سولفاسالازين به روي جاذب تهيه شده با ايزوترم مدل فروندليچ مطابقت بيشتري مي كند.

Poly (1-vinylimidazole/divinylbenzene) magnetic nanocomposite was prepared by using 3-(trimethoxysilyl)propyl methacrylate as a linker to magnetite nanoparticles. Fourier transform infrared spectroscopy and scanning electron microscopy were used to characterize the magnetic nanocomposite. The magnetite nanocomposite was studied as an efficient adsorbent for removal of sulfasalazine. processes, It was observed that, in a suitable alkali environment with complexation metal ions such as Ni(II) can be linked to the positions of the magnetically polymeric, in which case it is possible to form a three-membered complex between the bivalent metal ions mentioned in groups The agent of imidazole and the salicylic acid base of sulfasalazine. Isotherms such as Langmuir, Fraundlich and Temkin were tested to be evaluated for sulfasalazineadsorption, at optimum condition. Fraundlich isotherm was obeyed better than the other isotherms.