بررسي جايگاه حمل و نقل دريايي در توسعه مناطق دريايي جنوب: مطالعه موردي سواحل مكران

از گذشته هاي دور همزمان با كشف قاره ها و سكونت گاه ها، نياز به حمل و نقل و جابجايي انسان و متعلقات او همواره موضوعي مهم بوده است. امروزه نيز حمل و نقل علاوه بر اينكه به عنوان زير بناي توسعه و پيشرفت كشورها شناخته مي شود، به عنوان يك صنعت مهم بين عوامل رشد و توسعه پيوند لازم و ضروري را برقرار مي نمايد. در اين ميان صنعت حمل و نقل دريايي از اهميت ويژه اي برخوردار است چرا كه بيش از 90 درصد حجم تجارت جهاني از طريق دريا صورت مي گيرد. سهم تجارت دريايي ايران از طريق درياي عمان و خليج فارس حدود 80 درصد است. لذا در اين تحقيق به دنبال شناخت جايگاه حمل و نقل دريايي در توسعه سواحل مكران هستيم. روش بررسي به كار رفته در اين پژوهش تحليلي-توصيفي است. براين اساس به بررسي عملكرد بنادر كشور و علي الخصوص بنادر حوزه سواحل مكران پرداخته شده است. همچنين چگونگي فرايند گسترش و رشد حمل و نقل دريايي و پيوند آن با ساير شيوه هاي حمل و نقل مانند كريدور چابهار( شمال- جنوب) جهت شكل گيري حركت سريع توسعه و پيشرفت بيش از گذشته سواحل مكران مورد بررسي قرار گرفته و عوامل موثر بر گسترش و پيشرفت اين صنعت در جهت توسعه سواحل مكران مورد بررسي قرار گرفته است. در نهايت در راستاي تسهيل و توسعه حمل و نقل دريايي جهت دستيابي به توسعه پايدار سواحل مكران پيشنهادات ارايه شده است.