معيارهاي ارزيابي محتوا و اطلاعات در برنامه هاي كاربردي همراه حوزه سلامت

زمينه: دسترسي و كسب اطلاعات در حوزه هاي سلامت، بهداشت فردي و خود مراقبتي از نيازهاي اساسي افراد جامعه مي باشد. با اينحال در عصر حاضر، ظهور وگسترش فناوري هاي اطلاعاتي همچون اينترنت، گوشي هاي هوشمند و برنامه هاي كاربردي همراه، باعث شده تا تنوع محمل ها و مجراهاي كسب اينگونه اطلاعات به صورت روز افزوني افزايش يافته به نحوي كه جستجوگران اطلاعات را به نوعي با بحران در انتخاب اطلاعات و منابع اطلاعاتي مواجه ساخته است. طبق آمارها، در حال حاضر بيش از نود و هفت هزار برنامه كاربردي در حوزه سلامت ارائه شده و هر ماه نيز بيش از هزار برنامه جديد به اين تعداد اضافه مي گردد. در اين ميان، برنامه هاي كاربردي غير معتبر، اطلاعات نادرست و بعضا گمراه كننده از جمله چالش هايي است كه جستجوگران اطلاعات با آن روبه هستند. برنامه هاي كاربردي سلامت همراه و اطلاعات ارائه شده توسط آنها به جهت ويژگيهايي همچون، تخصصي بودن و تاثير گذاري بر سلامت جامعه و رفتارهاي بهداشتي افراد، از اهميت ويژه اي برخوردار مي باشند. بنابراين ضروري است تا معيارهايي جهت ارزيابي ميزان اعتبار و صحت اين برنامه ها ارائه گردد. اهداف: هدف از اين پژوهش بررسي شاخص هاي ارزيابي برنامه هاي كاربردي همراه در حوزه سلامت و بهداشت مي باشد روش تحقيق: در اين تحقيق از روش سندي استفاده شده است. جامعه آماري اين پژوهش نيز شامل مقالات فارسي و لاتين نمايه شده در پايگاه هاي اطلاعاتي و موتور جستجوي گوگل اسكالر در حوزه برنامه هاي كاربردي سلامت همراه و شاخص هاي ارزيابي آنها مي باشد. يافته ها: يافته هاي اين تحقيق نشان داد كه گرچه استفاده از برنامه هاي كاربردي سلامت و بهداشت همراه در سالهاي اخير افزايش چشمگيري داشته است وليكن تا سال 5102 به جز ارزيابي كاربران از طريق درج ستاره هاي رتبه بندي، هيچ ابزارمعتبري جهت ارزيابي كيفيت اين برنامه ها تدوين نگشته است. با اينحال در ميان پژوهش هايي كه در خارج از ايران به تازگي در اين حوزه انجام گرفته است، شاخص هايي همچون ميزان سودمندي برنامه هاي كاربردي، صحت اطلاعات ارائه شده، كيفيت وكميت اطلاعات، اعتبار نويسندگان و پديدآورندگان برنامه ها كاربردي، قابليت استناد، امنيت نصب و اجراي برنامه ها، نحوه ارائه اطلاعات و به روز رساني برنامه توسط محققان و وب سايت هاي مختلف جهت ارزيابي كيفيت برنامه هاي كاربردي پيشنهاد گرديده است. نتيجه گيري: گرچه در سالهاي اخير دسترسي و استفاده از نرم افزارها و برنامه هاي كاربردي حوزه سلامت و بهداشت رشد چشمگيري داشته وليكن هنوز صحت و اعتبار بسياري از اين برنامه ها و نرم افزارها جاي سوال داشته و از اين جهت در خور توجه ويژه مي باشد. نظر به اهميت كيفيت محتوا و اطلاعات اين برنامه هاي كاربردي براي كاربران، ضروري است تا شاخص ها و معيارهايي مسنجم و استاندارد جهت ارزيابي اين نوع از برنامه ها تدوين گردد.