تاثير ارسال اطلاعات سلامت از طريق پيامك بر افسردگي پس از زايمان

زمينه: افسردگي پس از زايمان در ميان 10 تا 15 درصد خانم هاي باردار و در برخي كشورهاي جهان سوم مانند ايران در ميان بيش از 25 درصد خانم ها پس از زايمان رخ مي دهد. اكثر خانم هاي با افسردگي پس از زايمان دسترسي محدودي به درمان هاي سنتي نظير روانكاوي چهره به چهره دارند و يا حتي از بيماري خود آگاه نيستند. بنابراين، لازم است از رويكردهاي جايگزين مانند ارسال از راه دور اطلاعات آموزشي، تشويقي و درماني استفاده شود. اهداف: بررسي تاثير ارسال اطلاعات سلامت مرتبط با افسردگي پس از زايمان از طريق پيامك تلفن همراه بر كاهش نشانه هاي افسردگي پس از زايمان، و بررسي ميزان رضايت شركت كنندگان از اطلاعات دريافتي روش تحقيق: مطالعه حاضر يك مداخله تك گروهي پيش آزمون- پس آزمون بود كه در سال 1394 بر روي 54 مادر شكم اولي بين سنين 17 تا35 كه در بيمارستان شريعتي بندرعباس زايمان كرده بودند انجام شد. نمونه مورد نظر به روش تصادفي ساده انتخاب شد. دو هفته پس از زايمان با خانم هايي كه معيارهاي ورود را داشتند تماس تلفني حاصل شد و افرادي كه شفاها حاضر به شركت در مطالعه شدند به صورت تلفني به سوالات مقياس افسردگي پس از زايمان ادينبورك پاسخ دادند. شركت كنندگان در مطالعه به مدت 35 روز، هر روز دو پيامك بين ساعت 10 تا 11 صبح و 7 تا 8 شب دريافت كردند. محتوي پيامك ها آموزشي، تشويقي، تكنيك هاي تمدد اعصاب، تعامل با ديگران، و ... بود. يك هفته پس از مداخله، مجدد پرسشنامه ادينبورك توسط شركت كنندگان پاسخ داده شد. از SPSS ورژن 16 و آمار توصيفي و آزمون ويلكاكسون تك نمونه اي، من-ويتني و كروسكال واليس براي تحليل داده ها استفاده شد. يافته ها: ارسال پيامك هاي حاوي اطلاعات مرتبط با افسردگي پس از زايمان، ميانگين افسردگي را از 14.44 با انحراف معيار 2.66 به 11.94 با انحراف معيار 2.49 كاهش داد و اين ارتباط معني دار بود (p .001). ارتباطي بين نوع زايمان و مداخله، و سطح سواد و مداخله، وجود نداشت. اكثر شركت كنندگان به طور متوسط از اطلاعات دريافتي راضي بودند (48.1%). نتيجه گيري: دريافت اطلاعات سلامت از طريق پيامك علاوه بر در پي داشتن رضايت نسبي مادران با افسردگي پس از زايمان بر كاهش نشانه هاي اين بيماري نيز كمك مي كند.