تاثير سهامداران نهادي بر درماندگي مالي

امروزه شركتها در راستاي كاهش تضاد بين سهامداران و مديران، برجداسازي مديريت از مالكيت تأكيد داشته و سعي مي كنند در كنار افزايش تعداد سهامداران، بر تصميم گيري هاي مديريت نظارت كنند. سرمايه گذاران نهادي، به عنوان مالكان عمده ي شركتها، مسئول اثرگذاري بر مديريت مي باشند. نتايج پژوهش هاي انجام شده نشان مي دهد كه درماندگي مالي تحت تأثير عواملي همچون معيارهاي حاكميت شركتي قرار دارند. حاكميت شركتي براي فراهم آوردن امكان كنترل و ايجاد توازن بين منافع مديران و سهامداران و در نتيجه كاهش تضاد نمايندگي ايجاد مي شود. هدف كلي اين پژوهش تعيين تأثير سهامدران نهادي بر درماندگي مالي است. به منظور دستيابي به هدف فوق، نمونه اي متشكل از 114 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران به روش حذف سيستماتيك در بازه ي زماني 1389 تا 1393 انتخاب و در اين راستا فرضيه تدوين گرديد. براي آزمون فرضيه پژوهش از مدل رگرسيوني لاجيت مبتني بر داده هاي تركيبي استفاده گرديد. نتايج و يافته‌هاي پژوهش حاكي از آن است ‌‌كه‌‌ سهامداران نهادي تأثير معني داري بر درماندگي مالي ندارد.