بررسي رابطه بين سطح افشاي داوطلبانه اطلاعات و محتواي اطلاعات حسابداري ارايه شده صورتهاي مالي شركتهاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

نقش اصلي گزارشگري مالي،انتقال اثربخش اطلاعات به افراد برون سازماني به روشي معتبر وبه موقع است. مديران مي توانند از آگاهي خود درباره فعاليت هاي تجاري شركت براي بهبود اثربخشي صورتهاي مالي، به عنوان ابزاري براي انتقال اطلاعات به سرمايه گذاران واعتباردهندگان بالقوه، استفاده نمايند. يكي ازطرق انتقال اطلاعات، افشاي آن ازطريق صورت هاي مالي است.در اين تحقيق به بررسي تاثير سطح افشاي داوطلبانه اطلاعات بر محتواي اطلاعات حسابداري ارائه شده در صورتهاي مالي شركتهاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته شد كه بر روش مورد استفاده در اين پژوهش از نظر نحوه گردآوري داده ها ، تحقيق حاضراز نظر هدف كاربردي واز نظر روش علي وپس رويدادي مي باشد.همچنين به دليل اينكه رابطه ي بين متغير ها با يكديگر مورد بررسي قرار مي گيرد از نظر آماري روش همبستگي مي باشد.كه به شناخت رابطه درصورت وجود بين متغيرها مي پردازد. بنابراين در اين پژوهش، براي تجزيه و تحليل داده‌هاي بدست آمده، از روش آزمون هاي اقتصاد سنجي براي تجزيه و تحليل داده اي پژوهش استفاده شده است.جامعه آماري پژوهش حاضر كليه شركتهاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار را تشكيل مي دهد كه با استفاده از محدوديت هايي كه براي صنايع ايجاد مي شود تعدادي از آنها انتخاب ومورد آزمون قرار مي گيرد. قلمرو زماني اين تحقيق شامل 3 سال متوالي88–1390 مي باشد. نتايج حاصل از آزمون فرضيات تحقيق حاكي از آن است كه بين سطح افشاي داوطلبانه اطلاعات و محتواي اطلاعات حسابداري ارايه شده صورتهاي مالي شركتهاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران رابطه معنادار وجود دارد.