پژوهشي پيرامون تصوير فرشتگان درنقاشي دوران قاجار

فرشتگان موجوداتي معنوي هستند كه رابط ميان خداوند وانسان ها مي باشند. تصوير كردن اين موجودات ناديدني، در نقاشي ايراني سابقه اي طولاني را داراست .چنانكه مي توانيم تصاوير متنوعي از آنان (فرشتگان ) درتاريخ نقاشي ايراني شاهد باشيم. با بررسي تصاوير فرشتگان در دوره هاي مختلف در خواهيم يافت ، تصوير فرشتگان در تاريخ هنر ايران عليرغم تغييرات بصري همواره خصوصيات وشاخصه هاي مشتركي را در سير تاريخي خود حفظ نموده اند. چنانكه مي توان تغييرات صوري آن را تا پيش از دوره زنديه در يك خط سير پيوسته متناسب با ساختارهاي زباني متعارف معاصرش ، مشاهده نمود. اما اين تغييرات بصري نتوانسته اند تا قبل از تاثيرات هنر غرب به ماهيت بنيادي فرشتگان خللي وارد سازند. اما در دوره قاجار اين تاثيرات به طور آشكار ومحسوسي با سيطره بر ماهيت ونگرش هنر ايراني ساختار تصويري و مفهومي فرشتگان را به چالش كشاند وتصاويري متفاوت از فرشتگان ارائه شد. از اينرو بررسي تصوير فرشتگان در دوران قاجار از سويي مي تواند شيوه هاي پرداخت بصري اين موضوع (فرشتگان) را در دوره قاجار روشن سازد و از سوي ديگر دگرگوني هاي ساختار نگرشي و بصري تصويرگري فرشتگان را در رابطه با مفهوم فرشته در مقايسه با دوره هاي پيشين را تبيين نمايد.