بررسي و مدلسازي ابعاد اصول اخلاقي در اشتراك دانش

امروزه دانش به عنوان مهمترين سرمايه و دارايي در سطوح مختلف بعنوان محركي براي ايجاد مزيت رقابتي، تحول، نوآوري و بسترسازي فرصتهاي نوين در بخش هاي مختلف محسوب مي شود. لذا با توجه به اهميت دانش، برقراري زمينه هايي مناسب جهت استفاده بهينه از آن ضروري به نظرمي رسد كه اين مهم ازطريق مديريت دانش محقق مي گردد. يكي از مراحل و عوامل كليدي مهم در مديريت دانش، اشتراك دانش است. تحقيقات و پژوهش هاي تجربي ونظري متعددي با تمركز بر جنبه هاي مختلف مديريت دانش و سپس اشتراك دانش انجام پذيرفته است. اكثر اين تحقيقات موانع اشتراك دانش را مورد بررسي قرارداده اند، ليكن در پرتو نگاهي فراگير به اين مقوله و از منظر ارزش آفريني و مباني اصول اخلاقي از كاستي هايي رنج مي برند. هدف از اين پژوهش بررسي نقش اصول اخلاقي در اشتراك دانش مي باشد. با توجه به مهمترين محورهاي كليدي اخلاق در اشتراك دانش شامل حكمت، انصاف، صداقت و اعتماد در اشتراك دانش، مدل مفهومي براساس ادبيات موضوع و با هدف پوشش كليه سطوح فردي، داخل سازماني و مابين سازماني ارائه گرديده است.