مادر و تربيت فرزند در اسلام

مادر و پدر در مقام مديرخانه و خانواده نسبت به تربيت فرزندانشان مسووليت جدي دارند. با تولد هر فرزند عضو جديدي به كانون خانواده اضافه مي گردد و در حقيقت دنياي جديدي، فرا روي خانواده گشوده مي شود. مرد و زن با فرزند دار شدن، مسووليت سعادت بخشي يك انسان را پذيرفته اند و ناگفته نماند كه عمده اين مسووليت، برعهده مادر است.فرزندان بخصوص در سنين پايين مباني فكري و شاكله رفتاري را از مادر مي آموزند. اما در سنين بالاتر به ويژه پسرها در نوع رفتارهاي اجتماعي، از پدر الگو مي پذيرند. فرزندان، بسياري از آداب تربيتي و رفتارهاي اوليه اجتماعي، مثل حسن خلق و رفتار و ...را از مادر مي آموزند.نا گفته نماند، تربيت ديني روندي روشن و واضح دارد. والدين از آن جا كه در تربيت فرزندان مسوولند بايد از اين روش تربيت ديني و از اين مسير مستقيم تبعيت نمايند. در اين صورت هرچه فرزندان در راه الهي گام نهند، والدين هم در اعمال ايشان سهيم خواهند بود. اما اگر زمينه رشد و تعالي ديني را براي فرزندان فراهم كردند و آنها باز هم به سمت گناه و باطل رفتند ، والدين مسوول گناه آنها نيستند و به خاطر فرزندان عقاب نخواهند شد، مگر اين كه پدر و مادر زمينه گناه را براي آنان فراهم كرده باشند كه در اين صورت هرچه آن فرزند مرتكب گناه شود، والدين نيز بدان عقاب خواهند شد.