مطالعه پيشينه تجربي خنك كاري فيلمي و بررسي اثر پالسي كردن جريان خنك كننده بر عملكرد آن

از سيستم هاي خنك كاري به منظور بهينه سازي و افزايش راندمان استفاده مي شود. با افزايش دماي گازهاي احتراق ورودي به توربين بازده چرخه توربين گاز افزايش مي يابد. با توجه به اينكه افزايش دماي ورودي به توربين يك مزيت اجتناب ناپذير است اما براي خنك كاري پره هاي توربين بايد تمهيدات لازم انديشيده شود. ، خنك كاري فيلمي يك نوع مهم خنك كاري است كه توسط پمپاژ هواي سرد بر روي پره از راه حفره هاي كوچك روي پره انجام مي شود. مكانيزم انتقال حرارت جابجايي در جريان هاي تك فاز پايا به طور گسترده بررسي شده است اما دانش كمي درباره چگونگي تاثير تناوب پريوديك بر انتقال حرارت، وجود دارد. حدود 20 تا 25 درصد هواي كمپرسور براي خنك كاري موتورهاي توربين استفاده مي شود. بازده موتور بالاتر با مينيمم سازي جريان جرمي خنك كننده با كارايي خنك كاري فيلمي مشابه يا بالاتر مي تواند حاصل شود. مطالعات تجربي نشان داد كه پالس جريان خنك-كننده ممكن است به بهبود خنك كاري فيلمي كمك كند در حالي كه باعث كاهش نرخ جريان خنك كننده واقعي شود. در اين مقاله كارهاي تجربي انجام شده در زمينه خنك كاري فيلمي و اثرات پالسي كردن جريان بر كارايي خنك كاري و انتقال حرارت مورد بررسي قرار مي گيرد.