بررسي مقايسه‌اي ملي شدن صنعت نفت و بومي شدن انرژي هسته‌اي در ايران (تاريخ تكرار مي‌شود؟)

مقوله تكرار تاريخ از جمله فرضيه‌هايي است كه هميشه ذهن بشر و به‌ويژه تحليل‌گران سياسي و تاريخي را به خود مشغول نموده است؛ از جمله هگل فيلسوف غربي كه كاملا معتقد به تكرار تاريخ يا همان ديالكتيك تاريخي بود. دقيق شدن و تحليل در تاريخ هر كشوري مي‌تواند حوادثي نسبتا مشابه را نشان دهد. تحليل تاريخ معاصر ايران و رفتارهاي تاريخي ايرانيان نيز از اين قاعده مستثني نيست. ايرانيان در برهه‌اي از تاريخ معاصر، رخداد بزرگ تاريخي به نام ملي شدن صنعت نفت را از سر گذراندند كه به واقع نقش تأثيرگذاري در تحولات سياسي، اجتماعي و اقتصادي و... سال‌ها و دهه‌هاي بعدي داشت، اين در حالي است كه ايرانيان هم اكنون نيز در حال از سرگذراندن تجربه تاريخي جديد و جدي به همان اندازه يا بيشتر با نام بومي كردن انرژي هسته‌اي هستند. كنار هم قرار دادن دو تجربه تاريخي ملي شدن صنعت نفت و بومي شدن انرژي هسته‌اي و تحليل آن دو از جهت تشابه و تفاوت مي‌تواند نكات مهم و متعددي از فرضيه تكرار تاريخ يا همان ديالكتيك تاريخي هگل را روشن سازد. پژوهش حاضر در نظر دارد با مقايسه ملي شدن صنعت نفت و بومي شدن انژي هسته‌اي نقاط اشتراك و اختلاف آن دو را از جهت تجربه تاريخي بودن با همديگر مقايسه نمايد.