برجام وامنيت زدايي«امر امنيتي شده» ايران؛

انقلاب اسلامي ايران و آرمان‌ها و كنش ايران پسا انقلاب و ناسازگاري دو سوية درون‌مايه آن با نظام بين‌الملل، فرصتي را براي غرب هژمون فراهم آورد تا با تهديد جلوه دادن و به تعبير نظريه مكتب امنيتي كپنهاگ «امنيتي» ساختن امري سياسي، اجتماعي، ايدئولوژيك و ديگري را در كنار تهديد شوروي بر ساخته و از اين راه، اهداف خود را در سطح منطقه دنبال نمايد. نوع امنيتي شدن بر گرفته، شامل در دستور كار قرار دادن، مشروعيت بخشي به اقدامات آينده و كنترل بوده است. تبديل ايران و انقلاب آن به امر امنيتي في‌نفسه مانعي در تعاملات و ارتباطات كشورمان با ساير كشورها به‌ويژه در سطح منطقه به‌شمار رفته است، ليك، ايران نيز در نقش بازيگر منطقه‌اي، با ايده‌ها و سياست‌هايي در سطح منطقه‌اي و جهاني و به ياري درون‌مايه‌اي ديني، ملي انديشگاني خود توانسته از امر امنيتي، امنيت‌زدايي نموده و به منافع بيشتري دست يازد. از جمله اين موارد بايد به سياست تنش‌زدايي دوران هاشمي رفسنجاني، ايده گفتگو تمدن‌هاي خاتمي و برجام دوران روحاني اشاره نمود. انگاره نوشتار حاضر آن است كه پيش شرط تعقيب منافع ملي در سطوح منطقه‌اي و بين¬المللي امنيت زدايي امر امنيتي شده ايران و نظام آن در ادراكات بين الاذهاني افكار عمومي و رهبران كشورهاي ديگر است كه از طريق تعقيب سياست خارجي عقلاني و مصالحه جويانه ميسر است.