تبيين سياست دولت‌هاي منطقه‌اي و فرامنطقه‌اي در قبال توافق هسته‌اي ايران و 1+5

يكي از مسائلي كه تقريباً همه ناظران و تحليلگران مسائل منطقه بر آن اتفاق‌نظر دارند، اين است كه بهبود احتمالي روابط ايران و آمريكا، تأثير بسيار مهمي بر وضع جاري منطقة خاورميانه خواهد داشت. در اين ميان، بحث دربارة برندگان و بازندگان اين روند، به يكي از مهم‌ترين مباحث تبديل‌شده است. توافق اوليه در مذاكرات اخير ايران و 1+5 دورنماي روابط ميان ايران و ايالات‌متحده آمريكا را شفاف‌تر كرد؛ لذا بازيگران مهم نظام بين‌الملل ضمن درك اهميت اين موضوع و پيامدهاي آن هريك به‌نوعي نسبت به مذاكرات واكنش نشان داده‌اند. در اين مقاله سعي داريم تا با رويكردي «واقع‌گرايانه» و با استفاده از روش «توصيفي-تحليلي» رويكرد قدرت‌هايمنطقه‌اي و فرامنطقه‌اي را در قبال مذاكرات ايران و 1+5 موردبررسي قرار دهيم تا بتوانيم با نگاهي جامع واكنش سياسي كشورهاي مختلف را تحليل كنيم. در پايان مشخص گرديد كشورهاي مختلف فارغ از نوع سياستشان در ديپلماسي‌هاي گذشته درقبال وضع تحريم‌هاي بين‌المللي عليه ايران، رويكردهاي مختلفي ازجمله موافق، مخالف و ميانه را نسبت به اين مذاكرات اتخاذ نموده‌اند.