بررسي ارتباط ديسمنوره با حمايت اجتماعي در دختران دانشجوي دانشگاه علوم پزشكي ايلام در سال هاي 96-1395

سابقه و هدف: ديسمنوره اختلال ژنيكولوژي شايعي است كه بسياري از زنان داراي قاعدگي را مبتلا مي‌سازد. . با توجه به شيوع بالاي ديسمنوره و پيامدهاي نامطلوب آن بر كيفيت زندگي شخصي،اجتماعي وتحصيلي،اين پژوهش به منظور بررسي ارتباط ديسمنوره با حمايت اجتماعي در دختران دانشجوي دانشگاه علوم پزشكي ايلام انجام گرفت. مواد و روش ها: مطالعه از نوع توصيفي- تحليلي بوده كه پس از تأييد پژوهش توسط كميته اخلاق دانشگاه علوم پزشكي ايلام، تعداد 286 نفر از دختران دانشجوي 28- 18 ساله و مجرد دانشگاه علوم پزشكي ايلام به روش مبتني بر هدف انتخاب و پرسش نامه ها را تكميل نمودند. معيارهاي خروج از مطالعه شامل سابقه‌ي جراحي شكم و لگن بوده است. ابزار گردآوري اطلاعات شامل پرسش‌نامه‌اي جهت ثبت مشخصات دموگرافيك و بعضي عادات فردي بوده است. جهت تعيين شدت درد نيز از مقياس بصري درد (VAS) استفاده شد. جهت بررسي ميزان حمايت اجتماعي از پرسش‌نامه SSQ استفاده گرديد. در نهايت جهت تجزيه و تحليل داده از نرم‌افزار SPSS نسخه 20 استفاده شد. در بخش آمار توصيفي از آماره‌هاي نما، ميانه، ميانگين، واريانس و انحراف استاندارد استفاده گرديد و در تحليل دومتغيري نيز از جدول تقاطعي و ضرايب هم‌بستگي پيرسون بهره گرفته شد. يافته ها: طبق نتايج پژوهش شيوع ديسمنوره 86 درصد بوده است. 8 درصد واحدهاي مورد پژوهش داراي حمايت اجتماعي اندك ، 2/39 درصد داراي حمايت اجتماعي متوسط و 8/52 درصد داراي حمايت اجتماعي قوي بوده‌اند.در گروهي كه دچار ديسمنوره بودند درجات پايين تر حمايت اجتماعي و درگروه بدون ديسمنوره درجات بالاتر حمايت اجتماعي،به دست آمد. نتيجه‌گيري: درمورد ارتباط شدت ديسمنوره با ميزان حمايت اجتماعي، چون مقدار سطح معناداري كمتر از 05/0 خطا شده است، بنابر اين بين ميزان حمايت اجتماعي و شدت ديسمنوره رابطه وجود دارد. در اين مورد ضريب هم‌بستگي پيرسون 187/0- بوده است كه رابطه‌ا‌ي معكوس را نشان مي‌دهد، يعني با افزايش ميزان حمايت اجتماعي، شدت ديسمنوره كاهش مي‌يابد و بالعكس(P=0/002).