اثر بخشي آموزش پذيرش و تعهد بر تاب آوري زنان مبتلا به درد مزمن

هدف پژوهش حاضر بررسي اثر بخشي آموزش پذيرش و تعهد بر تاب آوري زنان مبتلا به درد مزمن بود. طرح پژوهش نيمه آزمايشي با پيش آزمون- پس آزمون و گروه كنترل بود. جامعۀ آماري شامل تمامي زنان 65-18 سالۀ مبتلا به درد مزمن مراجعه كننده به كلينيك هاي درماني شهر ساري در سال 1395 بود كه از بين آنها نمونه اي به حجم 30 نفر با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفي به دو گروه آزمايش و كنترل گمارده شدند و مقياس تاب-آوري (كانر و ديويدسون، 2003) را تكميل كردند. گروه آزمايش طي هشت جلسۀ يك ساعته تحت آموزش پذيرش و تعهد قرار گرفتند اما گروه كنترل هيچ مداخله اي دريافت نكردند. تحليل داده ها با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس تك متغيره نشان داد نمرات گروه آزمايش در مقايسه با نمرات گروه كنترل درمتغير تاب آوري به طور معنا دار افزايش يافته است. بنابراين نتيجه مي گيريم كه آموزش پذيرش و تعهد مي تواند موجب بهبود تاب آوري زنان مبتلا به درد مزمن شود.