تباين عدالت جنسيتي درحقوق بشر اسلامي و غربي

اگر چه هركدام از مكاتب غرب تعريفي متناسب باخواست خود از عدالت ارائه ميدهند، اما بطور كلي عدالت در انديشه غرب به برابري و حقوق مساوي براي تمامي انسانها تعبير ميشود. اسلام اما برابري همه انسانها در تمامي حقوق را عين بي عدالتي دانسته و حق راداراي منشا وحياني ناشي از فطرت الهي آدمي ميداند .از اين منظر وجود تفاوت ميان مخلوقات جزء ذاتي نظام علي و معلولي دانسته و حقوق متفاوت زن و مرد را مي پذيرد.غرب منشا طبيعي يا عقلي براي حق قائل بوده وبدين معنا كه حق را رضايت اكثريتي مردم در امور ميداند.لذا تقابل ديدگاه امانيستي حقوق بشر بانظام فطري الهي اسلام سرفصل موضوع جديدي بنام عدالت جنسيتي است كه برگرفته از حقوق طبيعي و نيازهاي ذاتي زن ومرد مي باشد.طبق اين مستند عدالت جنسيتي تساوي در حقوق اوليه وتفاوت در حقوق ثانويه تعريف شده ودر مقابل برابري جنسيتي انديشه غرب كه يكسان سازي تمامي حقوق زن ومرد است قرار ميگيرد. طبق اين تعريف حقوق اوليه ،نيازهاي اساسي هرانسان است كه ناسي از حقيقت ذات اوست و حقوق ثانويه كليه حقوقي ست كه انسان در قالب شخصيت حقوقي خود نسبت به جامعه و خانواده دارند