بررسي ميزان توانمندي زنان شهر سمنان

هدف اين مقاله بررسي ميزان توانمندي زنان و نقش تعيين كننده آنان در توسعه پايدار مي باشد. توانمندسازي زنان داراي ابعاد توانمندسازي رواني، توانمندسازي اقتصادي، توانمندي سياسي٬ توانمندسازي اجتماعي و توانمندسازي فرهنگي است. روش تحقيق پيمايشي بوده كه از پرسشنامه براي جمع آوري اطلاعات استفاده شده است. جامعه آماري زنان شهر سمنان هستند كه با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي تعداد 160 نفر انتخاب شده اند. نتايج تحقيق نشان داد 8 درصد زنان ميزان توانمندي خود را در ابعاد اقتصادي، رواني، سياسي، اجتماعي و فرهنگي كم، 53.4 درصد تا حدودي و 38.5 درصد زياد توصيف كرده اند. ميانگين اين توانمندي 2.3 از 3 است كه ميزان متوسطي را نشان مي دهد. مقايسه ميانگين ميزان توانمندي زنان در ابعاد مختلف نشان مي¬دهد كه از بين انواع توانمندي، زنان خود را از نظر فرهنگي توانمندتر از ساير ابعاد و از نظر سياسي كمتر توانمند مي دانند. ترتيب اين تمايل بدين صورت است: توانمندي فرهنگي، توانمندي اجتماعي و اقتصادي( هر دو با يك ميانكين) و توانمندي رواني. نتايج همچنين نشان داد بين ميزان توانمندي زنان در تمام ابعاد و سن، تحصيلات و ميزان درآمد ماهيانه خانواده آنان رابطه معنادار وجود ندارد. اما نتايج نشان داد بين ميزان توانمندي زنان در تمام ابعاد و وضعيت اشتغال آنها تفاوت معنادار وجود دارد. بدين صورت كه زنان شاغل بيش از زنان خانه دار خود را توانمند مي دانند. همچنين نتايج نشان داد بين ميزان توانمندي زنان در تمام ابعاد و وضعيت تاهل آنها تفاوت معنادار وجود دارد. بدين صورت كه زنان متاهل بيش از زنان مجرد داراي توانمندي كلي هستند.