امكان سنجي كاهش سطح ريسك محيط زيستي ناشي از پسماندهاي واحدهاي احياء مستقيم فولاد (ميدركس)- (مطالعه موردي: مجتمع جهان فولاد سيرجان)

تحولات قرن اخير همواره با ازدياد جمعيت و پيشرفت از جنبه هاي اقتصادي و بهبودي كه در زندگي بشر ايجاد كرده تكنولوژي مرحله تازه اي از تخريب طبيعت و محيط زيست به ويژه در زمينه پسماندها را در پي دارد. الزام صنايع به اجراي برنامه مديريت پسماند و برنامه ريزي جهت دفع صحيح پسماندها، لازمه دستيابي به توسعه پايدار است .هدف از اين تحقيق تعيين ميزان ريسك مديريت انواع پسماند واحد احياء مستقيم مجتمع جهان فولاد سيرجان و ارايه راهكارهاي كاهش سطح ريسك آن مي باشد. لذا در اين راستا ابتدا شناسايي تركيب پسماند و سپس شناسايي نحوه مديريت هر يك از پسماندها، انجام عمليات ارزيابي ريسك به روش رويكرد عموميGeneral Approachتعريف اقدام اصلاحي به منظور كاهش سطح ريسك پسماندها صورت گرفته است. پسماندهاي شناسايي شده شامل نرمه گندله، لجن اكسيدي، كلاستر آهن اسفنجي، نرمه آهن اسفنجي، كاتاليست و ... مي باشند. پس از انجام عمليات ارزيابي ريسكاين نتيجه حاصل شد كه سطح ريسك پسماندها عمدتا در حد قابل قبول با نياز به اقدام اصلاحي مي باشد و راهكارهاي پيشنهادي جهت كاهش ريسك هاي موجود به اين شكل تعريف شدند: تفكيك از مبداء، بازيافت، آموزش كليه پرسنل، تشكيل كميته مديريت پسماند، تدوين دستورالعمل مديريت پسماند و اقدامات مديريتي مانند: كاهش مقادير پسماند. كنترل اصولي مواد، كاهش حجم و بهبود دستگاهي پيشنهاد مي‌گردد.