بررسي عوامل مؤثر بر فرآيند شكل‌دهي نورد رينگ استوانه‌اي آلياژ Ti-6Al-4V با استفاده از روش طراحي آزمايش تاگوچي

در فرآيند نورد رينگ سنتي تغيير شكل ضخامت ديواره اساساً به‌صورت تدريجي همراه با افزايش قطر رينگ بوده است كه ساخت رينگ‌هاي استوانه‌اي با قطر كم و ارتفاع زياد را مشكل مي‌سازد. در اين مقاله روش جديدي از تركيب نورد رينگ شعاعي و نورد محوري به‌منظور نورد استوانه‌اي قطعه اوليه با ارتفاع كم مورد مطالعه قرارگرفته است كه امكان دست‌يابي به افزايش قطر و ارتفاع زياد را ممكن مي‌سازد. به‌منظور توسعه و درك بهتر پارامترهاي تغيير شكل پلاستيك نورد آلياژ Ti-6Al-4V، شبيه‌سازي سه‌بعدي الاستيك-پلاستيك نورد رينگ استوانه‌اي انجام شد. سپس پارامترهاي فرآيند مانند نرخ پيشروي و قطر ماندرل بر روي افزايش ارتفاع سطح داخلي و خارجي رينگ، نيروهاي نورد، توزيع كرنش پلاستيك و غيره بررسي شد. به¬منظور بررسي تأثير هر يك از عوامل فرآيند بر ارتفاع رينگ و نيروي شكل¬دهي، طراحي آزمايش با روش تاگوچي انجام گرديد. نتايج حاصل از روش¬هاي آماري تحليل سيگنال به نويز و واريانس نشان مي¬دهد كه عامل سرعت پيشروي خطي ماندرل بيشترين تأثير را بر نيروي شكل¬دهي و ارتفاع مفيد رينگ دارند. در نهايت مدل رگرسيوني غيرخطي مناسب براي عوامل هدف تعيين شد.