بررسي عددي تاثير تغيير قطر و زاويه خروجي جتها بر انتقال حرارت جت برخوردي

در مقاله حاضر شبيه سازى عددى جريان انتقال حرارت يك جت برخوردى به منظور افزايش ضريب انتقال حرارت جابجايى انجام شده است. شبيه سازى عددى و حل معادلات حاكم توسط كد محاسباتى فلوئنت ١٨.١ انجام شده است. جهت اشفتگى جريان مدلهاى دو معادله اى k-ɛ ، k-w و مدل مرتبه دوم RSM بكار برده شده است. عواملى نظير تغييرات قطر جت برخوردى در دو حالت دبى ثابت، رينولدز ثابت و تغيير زاويه جت و تاثير انها بر خنك كارى برخوردى مورد بررسى قرار گرفته است. پنج مقدار قطر مختلف از ٤.٦٦ ميلى متر تا ٧.٦٦ ميلى متر و همچنين تغيير زاويه جت از صفر درجه (عمود) تا 45 درجه منظور شده است. با مقايسه نتايج حل عددى و آزمايشگاهى ديده شد كه مدل دو معادله اى k-ɛ نسبت به ديگر مدلها نتايج دقيق ترى را ارائه داد. از نتايج تحقيق مى توان به افزايش ضريب جابجايى ميانگين در اثر كاهش قطر جت برخوردى در هر دو حالت دبي ثابت و رينولدز ثابت و همچنين كاهش عملكرد انتقال حرارت برخوردى در اثر افزايش زاويه جت اشاره كرد.