اثر يك دوره فعاليت زير بيشينۀ ركاب زدن همراه با محدوديت جريان خون بر تغييرات خون شناسي مردان فعال

اين مطالعه به منظور تعيين اثر يك دورۀ كوتاه مدت فعاليت ركاب زدن زيربيشينه همراه با محدوديت جريان خون بر سطح سرمي HGB، RBC وHCT در مردان فعال انجام شد. براي اين منظور 24 نفر از دانشجويان تربيت بدني دانشگاه خوارزمي به صورت انتخاب شدند و به سه گروه ركاب زدن همراه با انسداد عروق پا (8n=)، ركاب زدن بدون انسداد (8n=) و كنترل(8n=) تقسيم شدند. آزمودني‌هاي گروه تمرين با انسداد و تمرين بدون انسداد به مدت 3 هفته، هر هفته 3 جلسه و در مجموع 9 جلسه تمرين كردند. هر جلسه تمرين شامل 3 وهله سه دقيقه اي ركاب زدن با شدت50 درصد Wmax بود كه بين هر وهله 30-45ثانيه استراحت وجود داشت. ميزان فشار روي ران در گروه انسداد،140-170 ميلي متر جيوه بود .براي تجزيه و تحليل داده‌ها، از آزمون هاي t وابسته و تحليل واريانس يكسويه استفاده گرديد. نتايج بين گروهي نشان داد، انسداد عروق پا بعد از سه هفته فعاليت زيربيشينۀ ركاب زدن، در ميزان HGB (P=0.022)،RBC (P=0.002) و HCT (P=0.031) گروه انسداد در مقايسۀ با گروه هاي بدون انسداد و كنترل افزايش معناداري بوجود آورده است.پژوهش نشان داد كه محدوديت جريان خون موضعي هنگام فعاليت زير بيشينه ركاب زدن اثر مثبتي بر ميزانHGB، RBC وHCT سرم داشته است. بنابراين مي تواند تا حدي اثر تمرين در شرايط هايپوكسي را شبيه سازي كند.