ارائه الگوي ساختاري سرمايه فكري براساس يادگيري سازماني در اعضاي هيآت هاي ورزشي استان چهارمحال و بختياري

يادگيري منشأ اصلي مزيت رقابتي است. يادگيري براي تغيير است، قابليت يادگيري سازماني، مجموعه‏اي از منابع يا مهارت‏هاي ملموس و غير ملموس است كه فرآيند يادگيري سازماني را تسهيل مي‏نمايد (Alegre Chiva., 2008). سرمايه فكري مجموعه اي از دارايي هاي دانش محور است كه به يك سازمان اختصاص دارند و در زمره ويژگي هاي آن محسوب مي شوند واز طريق افزودن ارزش به ذي نفعان كليدي سازمان ،به طور قابل ملاحظه اي به بهبود وضعيت رقابتي سازمان منجر مي شود (Norma, 2005). ابعاد سرمايه فكري عبارتند از:1- سرمايه هاي انساني و2- سرمايه ساختاري (Wang, 2005). پژوهش حاضر به بررسي « ارائه الگوي ساختاري سرمايه فكري براساس يادگيري سازماني در هيآتهاي ورزشي استان چهارمحال و بختياري » پرداخته است. روششناسي: روش پژوهش از نوع الگوي ساختاري؛تحليل مسير است. جامعه مورد مطالعه، اعضاي هيآت هاي ورزشي استان چهارمحال و بختياري به تعداد 210 نفر بودند كه با استفاده از جدول نمونه گيري كرجسي و مورگان (1970) تعداد 136 نفر با روش نمونه‏گيري تصادفي ساده انتخاب گرديد. ابزارهاي اندازه گيري پرسشنامه هاي استاندارد يادگيري سازماني واتكينز و مارزيك (2002) و پرسشنامه استاندارد سرمايه فكري بنتيس (1997) بودند. ميزان پايايي براي پرسشنامه يادگيري سازماني 84 /0 و ميزان پايايي پرسشنامه سرمايه فكري 91/ 0 مي باشد. براي تجزيه و تحليل داده‏هاي پژوهش از ضريب همبستگي پيرسون، تحليل مسير استفاده شده است. نتايج: نتيجه تحليل مسير بيانگر اين است كه رابطه معنا داري بين ابعاد يادگيري سازماني و سرمايه فكري برقرار است و بيشترين اثر مستقيم را مي توان تحت‌عنوان اثر مستقيم يادگيري در سطح سازماني در بعد يادگيري سازماني بر سرمايه فكري عنوان نمود. و سرمايه انساني به عنوان مهمترين شاخص سرمايه فكري در اين مدل شناخته مي شود.