بررسي رابطه آمادگي قلبي تنفسي و اجزاي تركيب بدن با اجزاء نيم رخ ليپيدي و غلظت پلاسمايي IL-18 در افراد داراي اضافه وزن

مطالعه ي حاضر با هدف بررسي رابطه ي بين آمادگي قلبي تنفسي و تركيب بدن با نيمرخ ليپيدي و غلظت پلاسمايي IL-18 انجام شد. تعداد 50 نفر شركت كننده مرد (25 = n؛ سن: 2 /38) و زن (25 = n؛ سن 05 /38) براي شركت در مطالعه به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. بيشينه اكسيژن مصرفي با استفاده از آزمون پله هوازي فورستري اندازه گيري شد. تركيب بدن با استفاده از روش مقاومت بايو الكتريك اندازه گيري شد. نمونه هاي خوني براي سنجش نيم رخ ليپيدي و غلظت پلاسمايي IL-18 صبح و در حالت ناشتا از شركت كنندگان گرفته شد. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از شاخص هاي آمار توصيفي آزمون ضريب همبستگي پيرسون و نرم افزار SPSS تحليل شد. رابطه معناداري بين بيشينه اكسيژن مصرفي و IL-18 در مردان (401/ 0- = r؛ 047 /0= p)، زنان (506/ 0- = r؛ 038 /0= p) و مجموع (347/ 0- =r؛ 024 /0 = p) داده ها مشاهده شد. زماني كه داده هاي دو گروه با هم تحليل شدند، HDL پلاسما رابطه منفي معناداري (372/ 0 = r؛ 015 /0 = p) با درصد چربي بدن و رابطه مثبت معناداري (311/ 0 = r؛ 045 /0 = p) با توده بدون چربي بدن داشت. براي ساير متغيرها همبستگي معناداري با بيشينه اكسيژن مصرفي و اجزاء تركيب بدن مشاهده نشد. نتايج مطالعه ي حاضر نشان داد كه سطوح پلاسمايي IL-18 رابطه منفي معناداري با بيشينه اكسيژن مصرفي دارد. همچنين تنها HDL پلاسما رابطه معناداري با اجزاء تركيب بدن دارد. بنابراين افزايش بيشينه اكسيژن مصرفي نه تنها مي تواند توانايي قلب را افزايش دهد، بلكه موجب كاهش فاكتور پيش التهابي IL-18 نيز مي شود.