تأثير گرم كردن فعال و غير فعال بر ميزان پرش ارتفاع در دختران واليباليست نوجوان

يكي از اصول اساسي تمرين گرم كردن است. ورزشكاران قبل از آغاز تمرينات خود، شروع به اجراي برخي از حركات سبك تا متوسط مي كنند تا خود را براي آغاز تمرينات اصلي آماده كنند. برخي مطالعات نتايج آشكار و مثبت در زمينه ي اجراي گرم كردن ارائه كرده اند. اما برخي تفاوت آشكاري را در گرم كردن قبل از تمرينات مشاهده نكرده اند. با اين وجود اكثر ورزشكاران گرم كردن را به عنوان بخشي از تمرينات ورزشي خود مي دانند. لذا هدف اين مطالعه بررسي تأثير گرم كردن فعال و غير فعال بر ميزان پرش ارتفاع در دختران نوجوان واليباليست است. لذا براي اين منظور 40 نفر از دختران واليباليست 13 تا 16ساله تبريزي با حداقل سه سال سابقه ورزشي براي اين منظور انتخاب شدند. اين تعداد آزمودني بصورت تصادفي در دو گروه تجربي(گرم كردن غير فعال) و گروه كنترل( گرم كردن فعال) قرار گرفتند. بعد از جمع آوري مشخصات آزمودني ها، پروژه ي كاري با اندازه گيري پرش ارتفاع در مرحله ي پيش آزمون با15 دقيقه گرم كردن براي تمامي افراد آزمودني شروع شد. سپس بعد از 10 روز، شركت كنندگان جهت ثبت ميزان پرش ارتفاع در پس آزمون در محل از قبل تعيين شده حاضر شدند. در اين بين، براي هر گروه 15 دقيقه گرم كردن مد نظر قرار داده شد. كه گروه تجربي به مدت 15 دقيقه بدون فعاليت در مكاني با 34درجه ي سانتيگراد قرار داده شدند و با اتمام مدت زمان تعيين شده اجراي آزمون شروع شد. اندازه گيري در چهار ايستگاه به تعداد سه پرش انجام شد كه بيشترين مقدار پرش در كاربرگ مخصوص ثبت گرديد. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون آناليز واريانس با اندازه گيري هاي مكرر با عامل بين گروهي و سطح معني داري براي كليه آزمون ها آلفا برابر با05/0 تعيين شد. نتايج نشانگر تأثير معني دار گرم كردن غير فعال بر ميزان پرش ارتفاع در شركت كنندگان بود.