بهينه سازي فاكتورهاي مؤثر در كارآيي استخراج نانوكامپوزيت پلي آميد مغناطيسي الكتروريسي شده براي ريز استخراج مغناطيسي تري آزين از نمونه هاي آبي

در اين كار، براي اولين بار، جاذب جديدي بر پايه نانوكامپوزيت پلي آميد مغناطيسي به روش الكتروريسي براي ريز استخراج مغناطيسي تري آزين از نمونه هاي آبي سنتز گرديد. در اين پروژه، پارامترهاي اثر گذار بر روي مورفولوژي نانوكامپوزيت پلي آميد مغناطيسي از قبيل غلظت پليمر، نسبت اجزاء نانوكامپوزيت، سرعت جريان محلول و زمان الكتروريسي مورد بهينه سازي قرار گرفت. نتايج آزمايشگاهي نشان داد كه كارآيي استخراج نانوكامپوزيت آميد مغناطيسي در مقايسه با نانوذرات مغناطيسي خام بسيار بالاتر مي باشد. بنابراين با اصلاح سطح نانوذرات مغناطيسي توسط نانوفيبرهاي الكتروريسي شده مي توان به طور شگفت انگيزي علاوه بر پايداري نانوذرات مغناطيسي در محيط محلول كارآيي استخراج را به طور قابل توجه اي افزايش داد. در استفاده از نانو¬كامپوزيت پلي آميد مغناطيسي به¬عنوان جاذب در روش ذكر شده، نانو¬جاذب به¬همراه آناليت جذب شده به آساني توسط يك ميدان مغناطيسي خارجي جمع آوري مي شوند، بدون اينكه نيازي به استفاده از سانتريفيوژ و يا صاف كردن باشد. در نهايت با شستشوي آناليت از سطح نانو ذرات مي توان آنها را بازيافت كرده و دوباره مورد استفاده قرار داد. تحت شرايط بهينه، مقدار حد تشخيص (LOD) و حد كمي (LOQ) به ترتيب با در نظر گرفتن 3=S/N و 10= S/N، برابر ng L-1 1-10 و ng L-1 30 به دست آمد. دقت براي پنج بار تكرار در شرايط بهينه در سطح غلظتي ng ml-1 100 مقدار 10-6 درصد حاصل شد. همچنين، محدوده خطي روش (LDR) بين 50 تا μg L-1 5000 با شيب بزرگتر از 9996/0 به دست آمد.